No trance do axiña e do inmediato

A deixadez ás veces crepita,

Polos espellismos do desexo

Aínda que en soños se toque

O óso que fai berrar

Na noite non aletargada.

Na espera dos trámites,

No trance do axiña e do inmediato

Premo os acordes desafinados

Da ausencia

Que marca un ritmo case constante.

Tenro na penumbra

Dócil e doado na escuridade,

Búscote nas extremidades estrepitosas

Das noites idas e das que viran baleiras.



Foto: Rochi Nóvoa