Son muller sí
das sinaladas co dedo.
Son nai e pai, filla e irmá
amiga,compañeira, traballadora.
Soñadora,loitadora
ás veces radical.
E sí, decidin estar soa
por que non preciso a ninguén que me manteña
fago de fontaneiro, pintor
subo as bolsas a miña casa
son condutor, contable
cociñeiro, perruqueiro
ás veces médico, curandeiro
non teño nada de electricista
nin tampouco de xastre.
Teño pouco tempo libre
pero teño con quen pasalo
a maioría das noites
durmo cos meus nenos.
O futuro non me asusta
a senectude sei que é un proceso
non temo á soidade
e tampouco ao silencio.
Para que me compre unha parella?
Síntome querida pola miña xente
polos que apoian os meus proxectos.
Educáronnos na monogamia
Dentro dunha relixión
Para ter un estatus social correcto,
divorciada aínda sona
a desastre , insoportable
ou a peor verbo,insisto
para que me compre unha parella ?
O frío do inverno
soluciono con mantas e calefacción
o calor de verán con refrixerio
cóidome soa e cando non podo
visito ao médico.
Viaxo, vou ao cinema
a teatro, concertos.
Se teño todo isto, entendes agora
o que podería buscar
nunha parella?
Por regra de tres e
directamente proporcional
Un home debería de
pensar o mesmo.
As medias laranxas non existen
por que alguén as partiu a metade
e son iso, laranxas.
Os príncipes e princesas
para os monárquicos quedan.
E para falar de amor
cando proceda…
Teño a vida enteira.
P.D Se este ten de chegar... Non teño
presa