"Ya fue gloria de Amor hacerme guerra." Quevedo.
Non chorarei a vida,
tampouco á morte
muda, inerte…seguirei a congostra.
Estío que chega cedo
Namentres a gadaña rasura
O derradeiro pétalo fresco
Que queda de ti.
Beleza e morte, Irmáns fecundas
De segredos impensables
De desexos inalcanzables.
Topacios secos coma desertos
Tacto anestesiado
Arrincadas as
entrañas
Toca, toca.... a melodía do non ser.
Sea conocido o sea imaginado, todo es algo. No hay
fundamento ninguno para admitir lo que es nada. La nada es un invento de la
razón por oposición al ser. Gregorio Corrales.
Entón non volvas a dicirme nada, que iso é moito! E de
novo a midríase,apodérase dos meus ollos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario