Onde outros agardan hachala luz
Eu atopo a escuridade infinita.
Noutrora a musa reflectia
Noutrora cegaba,
Agora máis volátil
Cal espora...
Na escuridade da noite,
O gris da lua reloce
Pechando os ollos humedecidos.
Comenza a caida...
A agonía, entumece os osos
As bágoas percorren o corpo
A dor calceta ao corazón xélido.
Nas sombras da noite
O medo achégase
Confunde as formas
Cos desexos.
O silbido calado,
O marmurio intenso,
A ansiedade de quen espera...
Oprime tanto o peito ! .
Espiñas que se craban na espalda
Erguendo os cabelos
Fan tremer...e non deixan
indiferente ao tempo...
Caio, caio...
![]() |
Fotografía: Emilio Romanos |
No hay comentarios:
Publicar un comentario