jueves, 20 de marzo de 2014

Nota á miña amiga Belem

Nota á miña amiga Belem Ben querida Belem. Tomei nota da nosa conversa e tentarei non buscar as frangullas no cesto cheo de pan. Aínda que sei sorrir cando mancan as entrañas detereime para non verter palabras de tinta sangrantes doentes e enfermas. Din que a culpa é tan fea e ninguén a quere eu son culpable. Culpable de ter por momentos envexas de saberme puta e da impermeabilidade coa que me unto como escudo aos sentimentos que sei me poden curar. Irei pouco a pouco tirando pesos que levo ao lombo para manter erguido o centro do equilibrio a torre da serenidade que por anacos sofre sismos no epicentro no meu interior.

No hay comentarios:

Publicar un comentario