A metade do meu mundo

Deixaches…  A metade do mundo para min!

Ás veces dubido dar ou recibir

parar ou continuar

incluso empezar, empezar,empezar...

a deixarme levar ou baleirarme cara dentro.

Cando tento  fuxir de min

de condenarme e maltratarme por intres

caio na conta de que

non podo deixar de pertencerme.

Son fiel e procuro ser constante.

sei da chama inextinguible do amor

pero só sangro versos efémeros rachados

tristeiros, ignotos

por que o  medo me paraliza.

Sei que nas miñas mans está

completar a outra metade do mundo.

        (Ciscar os vermes

 tirar as follas rotas, que non  din nada

desfacer a espiña enclaustrada

abrir as cadeas da dor

desfacerme das ataduras do medo)

               

Foto: Rochi Nóvoa