sábado, 27 de julio de 2013

O " En Bruto das 80 lúas "



A media voz noooooon, en silencio
Sen poder cambiar unha flor, polo voso alento
Caen as bágoas  como volvoretas
Baixo o fume cónico.
Sangran violentas as feridas do metal
Doen as espiñas
Que se incrustan na alma
Das nais, dos pais …
Das familias que arrasa
Pero apaliarei  a vosa dor
Mantereivos  erguidos
Para que  vexades no túnel
Sempre, sempre,sempre
A luz da  aurora  branca.

Agora… deitaranse sobre a terra
Por que o seu corpo non puido seguir
Ainda que a morte non foi amable
Quedaron  libres.



No hay comentarios:

Publicar un comentario