O tempo dobana
Caprichosamente,
Tece ironías sarcásticas
De mentes honestas.
Regurxita verbas
Antes defendidas
coma bandeiras.
Fedella o reloxo
Coa árida experiencia
Mesturándose co que aborrece,
Tinxíndose co que desexa.
Continuo vivindo
No síndrome de abstinencia
Ata cando ?
Non o sei.
Atrapada sigo,
No reloxo de area.
No hay comentarios:
Publicar un comentario