miércoles, 15 de febrero de 2012

Namentres agardo...

Buscando a felicidade nun anaco de papel,


Pensei en cambiar algo a forma de expresar.

Que se falo de amor,

pareza que estou namorada

Para que non se note que vote en falla…



Que as bágoas que percorren

Esta face pálida semellen

pérolas de intensidade completa.



Os quérote que non chegas a escoitar

Non sexan distantes.



Apértame sen medo,

Para que non teña que votarte en falta

Bícame seguido

Que os teus beizos non cansan.



Mírame cando calo

Que falando estreso bastante

Fálame,

Para que as dúbidas

Disipen as pantasmas que invaden.

Foto: Rochi Nóvoa Vázquez

4 comentarios:

  1. os "quérote" que nn escoitas estan a bó recaudo ;)

    ResponderEliminar
  2. Estarán , abofé que sí, pero non se escoitan...Sempre grazas ;). Só 2 persoas se atreven a comentar, parabens aos dous, valentes!

    ResponderEliminar
  3. Linda poesia rochi, un saudo. Gustavo Muiños.

    ResponderEliminar